
Televizyon dizilerinde seksenler ve doksanlar tutunca abi bizde bu yoldan gidelim diyen arkadaşlar 1973 yılına nostaljik bir gezi yapmışlar. Bunu yaparken konu bütünlüğünü sağlayamaması nedeniyle film kopuk kopuk ilerliyor. Bu yüzden mantık hataları göze daha çok batıyor. Tamam bir “Geleceğe Dönüş” kadar iyi bir senaryoya sahip olmasını beklemesem de yer yer mantık sınırlarını zorlayan hatalar göze batıyor. Kolaycı ve aceleye getirilmiş bir senaryonun ötesine gidemiyor.

Filmin iyi yanlarından ilki o sevdiğimiz ve özlediğimiz parçaları yeniden dinlemekti. Bunun üzerine bir de Zeki Müren’in canlandırılması layıkıyla hoşuma giden bir başka detaydı. Gezi eylemlerini de iyi kullanmışlardı. Keşke gişe telaşına düşmek yerine buradan biraz daha gitselerdi. Çünkü salonun en fazla güldüğü sahnelerdi.
Tüm sinemaseverlere iyi seyirler..