
Filmle ilgili yapabileceğim ilk yorum ilk iki filmde komedi daha hakimdi. Bunun nedeni bence artık tanınmış ve sıcaklık duyduğumuz karakterlerin üzerine kurgulanmış gayet sıradan ve bilindik bir öykü olarak karşıma çıkması yatıyor. Ve film bütün kozunu Firuzan karakterinin üzerine oynayarak tek oyuncuya bindiriyor. Senaryonun zayıflığı da eklenince koz elde patlıyor.

Filmin en sevdiğim yanı Yeşilçam öykülerinin sıcaklığını, dokunaklı ve kesinlikle samimi algısıyla aktarmaya devam ediyor. Küfürsüz olarak insanları güldürmeyi deniyor. Ailecek izlenebilecek bir film olma özelliğini taşıyor. Film müzikal komedi formatından ise ödün vermeden devam ediyor.
Birkaç ay önce Xate Anne olduğuna inandıran bu filmde ise çok ayrı bir karaktere bizi inandıran Demet Akbağ’ın oyunculuğuna değinmek lazım. İkinci filmde olduğu gibi Salih Kalyon bence filmin alıp götüreni oluyor. Hakan Algül cast seçiminde o kadar titizlikle çalışmış ki yan karakterler bile güme gitmesin diye bize sürprizler yapmış. Yan karakterler gayet başarılı idi.
Son olarak filmin müziklerinden söz etmek gerekir. Bence ''Dol Karabakır'' ve ''Çikolata Çikita''nın ''Bu Fasulya Yedi Buçuk Lira'' kadar da tutacağını zannetmem. Ama bu filmin hatta bu serinin çok iyi bir tarafı var ki o da müzikleri. Filmde kullanılan tüm müzikler gerçekten çok iyi.

Son olarak filmin müziklerinden söz etmek gerekir. Bence ''Dol Karabakır'' ve ''Çikolata Çikita''nın ''Bu Fasulya Yedi Buçuk Lira'' kadar da tutacağını zannetmem. Ama bu filmin hatta bu serinin çok iyi bir tarafı var ki o da müzikleri. Filmde kullanılan tüm müzikler gerçekten çok iyi.
Filmin müziklerini sizde benim kadar seversiniz umarım.
''Dol Karabakır'' ve ''Çikolata Çikita'' dinlemek isteyenler için...
Tüm sinema severlere iyi seyirler...